[Fic Y] ปีศาจร้ายยามวิกาล

ติ๊ง……… ต่อง……….
ติ๊งต่องๆๆๆๆๆๆๆ

นายมาทำอะไรตอน….

นายจะไปไหนอ๊ะ!!!!!!!

ออกมานี่นะ! ออกไปจากบ้านฉันนะ!!!!!

เฮซองปิดประตู ตามเอริคไปด้วยความหงุดหงิด

คืนนี้ขอนอนด้วยนะ Good night…

เอริคที่วิ่งหอบหมอนข้างและผ้าห่มเข้ามาในบ้านยามวิกาล
ตอนนี้กระโดดขึ้นไปนอนบนเตียง
โดยที่เจ้าของบ้านได้แต่ยืนอ้าปากค้าง

เฮ้ยยยยยยย!!!! นายจะนอนแบบนี้ไม่ได้นะ

เฮซองเข้ามาลากเอริคให้ลุกขึ้น

คัมซาฮัมนิดา~~~~~
เอริคลุกขึ้นมานั่ง แล้วมุดตัวลงนอนต่อ เอาผ้าห่มคลุมหัวไว้ไม่สนใจ (มึนซะอย่าง)

ไม่ได้นะ กลับไปนอนห้องของนายสิ!!!!
เฮซองที่หงุดหงิดด้วยความง่วงตีเอริคให้ลุกขึ้น

เอริคค่อยโผล่หัวออกมาจากผ้าห่ม
โอ้ย…. เค้าขอนอนด้วยคนนะ อย่าไล่เค้าเลยนะๆ
เอริคต่อรอง ทำหน้ามุ้งมิ้ง น่าเอ็นดู (อ้อนเข้าไว้)

น่านะๆ ดึกแล้วนายก็นอนต่อเถอะ ฉันจะไม่นอนเบียดนายเลยนะ
ไม่กรนเสียงดังด้วย นี่ไม่ใช่คืนแรกสักหน่อยนี่นา

วันนี้ฉันอยากนอนคนเดียว ออกไป!
เฮซองพูดเรียบๆชี้นิ้วไปที่ประตู

แต่เค้าไม่อยากนอนคนเดียวอ่ะ
เอริคยิ้มแหยๆ

มีอะไร?
เฮซองชักรำคาญ

เอ่อ… มันน่ากลัวมาก…
มัน…..
เอริคไม่รู้จะพูดยังไง

เดี๋ยวฉันไปส่งนายที่บ้าน
เฮซองลากเพื่อนตัวแสบกลับบ้าน

ก็ไม่เห็นมีอะไรนิ
เฮซองเข้ามาในห้องของเอริค

เอริคค่อยๆโผล่หัวออกมา มองซ้าย ขวา รอบๆห้อง

เอ… มันหายไปไหนแล้ว
เอริคเกาหัวแกรกๆ

งั้นฉันไปนอนนะ

เดี๋ยวก่อนนนนนนนน
เอริครั้งเฮซองไว้

ฉันอยากไปนอนห้องนายมากกว่าอ่ะ
ให้ฉันนอนด้วยคนนะ
เอริคส่งสายตาแบ๊วอ้อนวอน

อะไรอีกเนี่ย!!!

นอนที่นี่แหละ!

แต่…

ก็ได้! ฉันนอนที่นี่ก็ได้
เฮซองตัดรำคาญ ล้มตัวลงนอนที่ห้องของเอริค

ส่วนนายลงไปนอนที่พื้นเลย!!!

ปิดไฟด้วยนะ

เอริครีบกระโดดขึ้นเตียงนอนข้างๆเฮซอง

ชิ*****
ไอ้บ้า
ฉันบอกให้ปิดไฟด้วยสิ

เฮซองลุกขึ้นจะไปปิดไฟ แต่เอริคดึงมือไว้

ไม่เอานะ ถ้าปิดไฟเค้าไม่กล้านอนอ่ะ

เฮซองเริ่มทนไม่ไหว
อะไรของนายอีก เปิดไฟแบบนี้ฉันจะนอนได้ยังไง!

ก็… เดี๋ยวเฮซองงี่แอบมากอดเค้าน่ะสิ ^^

ไอ้บ้า!!!!!!
เฮซองไม่สนใจ ปิดไฟแล้วล้มตัวลงนอน

เอริคได้แต่นอนทำตาปริบๆ

เฮซองง่า~~~
เอริคครวญ

นอนได้แล้ว!!!!!!!!!!!!!
เฮซองหันหลังให้เอริคและหลับอย่างรวดเร็ว

z Z z Z

เฮ้ย!!!!!!! อะไรของนายห๊า!!!!!!!!
เสียงเฮซองโวยวายในความมืด

เอริคกอดเอวเพื่อนแน่น
อร้ายยยยยยยยยยยยยยยย มันอยู่ตรงนั้นๆ

เฮซองเดินไปเปิดไฟ
เอริคยังคงเกาะอยู่ด้านหลังเขาไม่ยอมปล่อย

อะไรของนาย ห๊า!!!

มะ มะ มะ แมง…
ในนี้มีแมงงงงงงงอ่ะ

ไหนล่ะ!!!
เฮซองเดินดูรอบๆเตียง

ไม่เห็นมีอะไรเลย

มันมีจริงๆนะ เอริคเดินมาดูรอบเตียง
เมื่อกี้มันอยู่ในนี้จริงๆนะ
หยึยยยย หยะแหยง

นายหมายถึงไอ้นี่น่ะเหรอ?
เฮซองหยิบขาสิ่งมีชีวิตหน้าขนขึ้นมา

อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แมงมุมง่า~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
เอริคร้องลั่นบ้านวิ่งหนีออกไปจากห้อง

ฮะฮ่าๆ มันตายแล้วน่า!
กลับมาได้แล้ว
เฮซองหัวเราะไม่หยุด

เอริค?
เฮซองโผล่ออกมาดูเพื่อน

นายเอามันไปทิ้งยัง?
เอริคที่นั่งยองๆกอดหมอนอิงอยู่บนโซฟา

มันตายแล้ว นี่ไง! ^ ^ นายทับมันแบนเลยอ่ะ
เฮซองยื่นซากแมงมุมให้เพื่อนดู

อร้ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แมงมุมง่า~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
เอริควิ่งไปหลบที่มุมห้อง

ฮะ ฮ่าๆ
น่ารักดีออก 😛

เฮซองจัดการกับแมงมุมเรียบร้อยแล้วก็กลับบ้านนอน
หวังว่าคืนนี้เขาคงได้หลับตานอนสักที

เฮซองง่า~~~~
เอริคดึงชายเสื้อเฮซองไว้

เค้าขอไปนอนด้วยคนน้า…
เอริคยืนกอดหมอนทำหน้าเว้าวอน

เฮซองเท้าเอวหน่ายๆ
เออๆ นายนี่น่ารำคาญจริงๆเลย

งั้นรอแป้บนึงนะ
เอริควิ่งกลับเข้าไปในห้องนอนอย่างรวดเร้ว

ชิ! ไหนบอกว่า ฉันจะดูแลนายเอง (- -;)

เฮซองบ่นอุบเดินดุ่มๆไปที่ประตู

รอด้วยสิ!!!
เอริควิ่งตามมาพร้อมชินจังตัวโปรด

และคืนนี้ก็ผ่านไปอย่าง…

นายไปนอนห่างๆฉันหน่อยเสะ!

ปล่อยนะ! มากอดฉันทำไมอ๊ะ!

แมงมุมง่า!

แมงมุมอะไรอีก!

อ้าว เค้าฝัน ^^”

ขยับไปหน่อยสิ! ฉันร้อนอ๊ะ!

ขอกอดหน่อยนะ เค้าฝันร้าย >.<

โครม!!!!!!

ลงไปนอนข้างล่างเลยไป!!!

เฮซองง่า~ T^T

ไอ้บ้า!!!! ฉันจะนอน!!!!!!!!

โครม!!!!!!!!!!